80+: daders en slachtoffers.

Vandaag even een serieus onderwerp, waar naar mijn mening veel te weinig aandacht aan wordt gegeven. Ouderen die pesten en gepest worden. Ze bestaan, maar er is veel minder over bekend dan over pesten bij kinderen of pesten op het werk.

In mijn boek ‘Met buikpijn naar school’ heb ik wel veel aandacht aan dit onderwerp besteed en het is goed, vooral met de vergrijzing, om dit lijden van onze oudere medemens eens goed onder de loep te nemen.

Een paar citaten met duidelijke veel voorkomende voorbeelden.

‘Meneer en mevrouw De Bruin zijn beiden al 80. Meneer de Bruin is dementerend en gaat drie dagen in de week naar de dagopvang, voor de rest zorgt zijn vrouw voor hem, al valt dit haar steeds zwaarder. Vooral de nachten zijn moeilijk. Meneer De Bruin is ’s nachts erg onrustig, loopt soms door het huis, praat veel en mevrouw De Bruin komt daardoor veel slaap te kort. Om hier iets tegen te doen is ze steeds meer gaan drinken, maar dit heeft vervelende neveneffecten, want als ze te veel alcohol op heeft, is ze vaak heel boos op haar man. Ze slaat hem als hij weer opstaat, scheldt hem uit en vernedert hem.’

‘Pas hoorde ik van een mevrouw, die door haar ziekte en ouderdom altijd heel traag is. Soms wordt ze aangesproken met ‘hé slome’. Toen ze en keer weer laat klaar was met eten en eindelijk opstond, bleken haar tafelgenoten haar rollator te hebben weggezet. Ze stond aan de tafel, was niet in staat een stap te verzetten en moest wachten tot iemand van de verzorging langskwam om haar rollator terug te geven.’

‘Mevrouw De Jong bekleedde in haar werkzame leven een belangrijke positie. In verband met haar behoefte aan intensieve zorg was zij terecht gekomen in een verpleeghuis. Zij was altijd keurig gekapt en opgemaakt en wilde steeds haar netste kleding aan als het diner werd geserveerd. De verzorgenden hadden daar begrijp voor en werkten eraan mee. Mevrouw De Jong onderscheidde zich daarin echter duidelijk van de meeste andere bewoners; die vonden haar een overdreven kakmadam, konden het net waarderen en hoefden ook niet met haar aan tafel, waardoor ze vaak alleen at. Veel mensen hadden niet door dat zij daar heel verdrietig van werd.’

Maar wat kunnen we hier nu mee. De gemiddelde leeftijd van mijn bloglezers is ongeveer 45, de oudste ongeveer 75. Dit betekent dat ik met bovenstaande tekst de (hoog)bejaarde pester of het slachtoffer niet bereik. Maar wel hun kinderen, kleinkinderen of hun verzorgers, hun buren of hun vrienden. En voor hen is de schone taak om eens goed na te gaan of de oudere die zij kennen gepest worden, door hun omgeving, misschien zelfs door eigen familie of gezinsleden of dat de ouderen misschien ook anderen pesten. Mocht dat ze zijn, neem dan je verantwoordelijkheden en maak het bespreekbaar bij de degene die het aangaat of bijvoorbeeld bij de verzorging. Je moet er toch niet aan denken dat je zelf 90 wordt en niet meer van je kamer afkomt omdat je in de eetzaal gepest wordt.

Morgen is het nationale gedichtendag. Misschien een idee om voor een oudere in jouw omgeving en lief gedichtje te schrijven. (in grote letters voor de slechtzienden.)

EEN BIG SMILE OP MIJN GEZICHT

ALS IK JOUW KRABBEL LEES

SAMEN IN HET BEJAARDENHUIS

SAMEN UIT EN SAMEN THUIS

SAMEN OP DE SCOOTMOBIEL

(Uit ‘1001 gedichten’)