Biodiversiteit voor de deur
We wonen in een groot oud huis in Alkmaar. Vorig jaar was ons huis honderd jaar, een ivoren lustrum. We houden veel van dit huis waar onze kinderen zijn opgegroeid. Zoals je misschien weet, uit ervaring, is een oud huis mooi en gezellig, maar ook een bron van zorgen. Er is altijd wel iets aan vervanging toe, lekkages wisselen elkaar af en elke storm is het spannend of de dakpannen blijven liggen en of er geen boom omwaait.
Want bomen hebben we in alle soorten en maten in onze voortuin, van ongeveer 50 vierkante meter. De voortuin gebruiken we niet om in te zitten en van de ochtendzon te genieten. Ten eerste om dat de zon nogal wordt tegengehouden door de vele hoge bomen, maar ook omdat er weinig ruimte is om een terras te maken. En wat er nog wel ligt aan terras, staat vol met kliko’s, want daarvan hebben we er heel veel, omdat we in een dubbel huis wonen, hebben we ook 2 x zoveel kliko’s dan andere mensen, terwijl we nu de kinderen zijn uitgevlogen zoveel afvalbakken niet echt meer nodig hebben. Dus misschien binnenkort maar eens contact opnemen met de gemeente om een aantal klikobakken in te leveren.
Maar nu de rest van de tuin. Deze onderhouden we minimaal, het gras is overwoekerd door struiken, maar ook door zevenblad, meiganzevoet, heremoes, paardebloemen en brandnetels. Deze laatste 5 kun je ook samenvatten met het woord onkruid. De bomen zijn groot, soms wel 8 meter hoog en enkelen hangen met hun takken over de openbare stoep heen.
Het onderhoud dat ik pleeg is: het pad van de stoep naar de deur vrijhouden, de overhangende takken regelmatig snoeien (zodat voetgangers veilig onder de bomen door kunnen blijven lopen), voorkomen dat de klimop langst de muur omhoog groeit en het voegwerk en de kozijnen van het huis aantast.
Er staat ook nog een schommel, maar de touwen zijn zo oud en verweerd dat ik er geen kind op durf te laten schommelen en het pad naar het huis is inmiddels niet meer helemaal veilig, omdat de wortels van sommige bomen de stenen omhoogduwen, waardoor je goed moet oppassen om niet te struikelen.
Dus hebben we al jaren geleden het plan gevat om de tuin grondig aan te (laten) pakken. Een aantal bomen eruit, een deel laten snoeien, een veilig pad aanleggen, een terras om buiten in het zonnetje te kunnen zitten en misschien wat bloemen laten groeien, al dan niet in potten.
Maar nu we serieuze plannen zijn gaan maken, zijn we plotseling gaan twijfelen. Ruim een week geleden kwam er 2 heren aan de deur, van de plaatselijke politiek. Zij waren zeer onder de indruk van onze tuin, een prachtige plek voor alles wat groeit en bloeit, maar ook voor vogels en kruipend gedierte. Ofwel een prachtig voorbeeld voor biodiversiteit. Zij gaven een flyer van GroenLinks, benadrukten nogmaals hoe geweldig het is dat we de natuur zijn gang laten gaan en vertrokken weer. En dat was niet het enige. Overal in de stad hangen billboards langs de weg, van plaatselijke politieke partijen. Eén zo’n partij heet OPA. Deze naam doet vermoeden dat het een partij is door en voor Alkmaarse bejaarden. Maar dat blijkt niet zo te zijn. OPA is een partij die zegt op te komen voor de belangen van Alkmaarse inwoners. In hun verkiezingsprogramma is er 1 ding dat me raakt. OPA wil groen op de grond, tegels eruit en planten erin. Oké, daar kan ik me in vinden. Maar langs de weg, met name de weg waarlangs ik regelmatig fiets, staat levensgroot op een bord dat ze in Alkmaar 5000 bomen willen gaan planten. AU. Want wij willen namelijk bomen rooien. Ik ben even gaan tellen en ik denk het er minstens 5 zijn.
Vijf klinkt natuurlijk niet zo veel, maar als je ze ziet, weet je dat het wel veel is, ze zijn hoog, hebben dikke stammen, zijn gezond en zitten vol groen; sommigen het hele jaar, anderen alleen van de lente tot de herfst. En 5 bomen is wel 0,001% van 5000. Dus als wij 5 bomen kappen, dan moet OPA 5005 nieuwe bomen planten.
Dus nu ben ik aan heb bedenken hoe ik het snoeien en opnieuw aanleggen van onze tuin kan goedpraten. Ten eerste nemen de bomen veel licht weg, in de tuin, maar ook in de huis en zelf in dat van de buren. Dus moeten eerder de lampen aan. Verder houden de bomen ook veel zonnewarmte tegen, waardoor we meer moeten stoken. Ten derde zijn er ook veel mensen in onze wijk die helemaal niet gecharmeerd zijn van onze tuin en dat ook aan mij laten weten, als ik af en toe wat kleine onderhoudsklusjes doe. Ten vierde wordt het pad gevaarlijk. Niet voor de postbode, want de brievenbus hangt bij de weg, maar wel voor bezoek en ‘pakjesbezorgers’ die risico lopen om te vallen op onze schuine tegels.
En als laatste wil ik duidelijk maken dat we 4 of 5 grote bomen laten staan. Genoeg voor vogels, insecten en sommige buurtkatten die graag een sprintje doen naar boven. Verder hebben de bomen aan de stoep nog een andere functie. Het is de plek waar mensen kunnen schuilen tegen de regen en soms hun regenpakken aantrekken als het net gaat gieten. Af en toe lijkt het wel een ontmoetingsplaats voor fietsers en ouders met kinderwagens en wordt er behalve geschuild voor de regen ook gezellig gekeuveld door mensen die elkaar anders voorbij waren gelopen of gefietst.
Kortom, Groen Links en OPA ten spijt, onze tuin zal leefbaar (Leefbaar Alkmaar is ook een partij, die staat voor een milieubewust beleid) worden gemaakt, misschien iets minder voor bepaalde planten en dieren, maar wel iets meer voor de mens en in het bijzonder voor ons.
